Ελπίδα παρήγορη για το χωριό και την πολιτιστική του κληρονομιά - ό,τι απέμεινε - αποτελεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος των Απανταχού Βαθυλακκιωτών (Καρδίτσας) «Η Αγία Μαρίνα».
Ο δραστήριος αυτός Σύλλογος, που ιδρύθηκε το 1966 στην Αθήνα και πρόσφερε αρκετά στο χωριό, (αίθουσα αγροτικού ιατρείου, παιδική χαρά στο σχολείο, βραβεύσεις μαθητών κ.λπ.) ίδρυσε πριν πολλά χρόνια (1989) και λαογραφικό χορευτικό όμιλο.
Ο σύλλογος αυτός ιδρύθηκε με κυριότερο σκοπό να διασώσει, να διατηρήσει και να προβάλει την πολιτιστική κληρονομιά του χωριού και της πατρίδας γενικότερα.
Εκδίδει επίσης τα τελευταία 9 χρόνια την εφημερίδα "Βαθυλακκιώτικα Νέα", που αποτελεί συνδετικό κρίκο πολλών μελών που βρίσκονται μακριά από το χωριό και ενημερώνονται για κοινωνικά θέματα μέσα από αυτή.
(Κείμενο Βασιλικής Στάμου)
Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στους μαύρους χρόνους των διωγμών επί αυτοκράτορα Αυρίλιου Κλαύδιου, που ήταν στυγερός διώκτης των Χριστιανών.
Μεγάλωσε στα χέρια μιας ευσεβούς και ενάρετης καθώς και στοργικής μητριάς.Μεγαλώνοντας έγινε μια σπουδαία νέα με λαμπρά σωματικά και ψυχικά χαρίσματα, με πίστη ακλόνητη, προτίμηση στην προσευχή και τη γαλήνη.
Προσεύχονταν στο Θεό να την αξιώσει κάποτε να γίνει ισάξια των αγίων. Ο ειδωλολάτρης πατέρας της όμως χρησιμοποίησε εναντίον της απειλές. Αλλά και ο άρχοντας της περιοχής, γοητευμένος από τα κάλλη της, προσπάθησε να την αλλαξοπιστήσει και να την αποκτήσει με κάθε τρόπο. Η νεαρή Μαρίνα όμως παρόλα τα βασανιστήρια στα οποία την υποβάλλουν, με όπλο την πίστη της στο Θεό τα υπομένει με θάρρος και καρτερία.
Την κλείνουν σε σκοτεινό κελί, όπου, μεταμφιεσμένος σε δράκοντα, την επισκέπτεται και ο σατανάς, προκαλώντας της φόβο και τρόμο. Καταφεύγει στη θερμή προσευχή κι έτσι καταφέρνει να τον εκδιώξει.Ακολουθούν φρικτότερα βασανιστήρια και εξευτελισμοί. Εκείνη υπυμένει και περιμένει την ώρα που θα ανέβει στους ουρανούς.
Πράγματι, έφτασε η στιγμή της λύτρωσης, η ώρα της Δόξας. Ο υποδειγματικός τρόπος ζωής και το μεγαλείο της ψυχής της, την κατέστησαν Αγία, και εξαίρετο πρότυπο για τις νέες κοπέλλες.
Τιμή και ευλογία για το χωριό μας, που την έχει προστάτιδα . Κάθε φορά που διαβαίνουμε από το όμορφο ξωκκλήσι της, τη Δοξολογούμε και την παρακαλούμε να μας προστατεύει.
(απόσπασμα από συμμετ. κ. Ευαγγελίας Παπαδοπούλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου