-
-
Το Σάββατο 12 και την Κυριακή 13 Μαΐου 2007, έγινε ένα ιστορικό για τα χρονικά του Βαθυλάκκου βήμα: έγινε ηχογράφηση σε ειδικό στούντιο εγγραφής 23 τραγουδιών του χωριού μας με έξοδα του Συλλόγου.
Τραγουδήθηκαν απλά, μόνο με το στόμα, σε διφωνία, έτσι ακριβώς όπως τραγουδιόταν και χορεύονταν στο χωριό τα παλιά χρόνια, τότε που δεν υπήρχαν καθόλου όργανα, ή ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν.
Για να μη χάνεται ο ρυθμός, την ώρα της ηχογράφησης, αναγκαστικά, έπρεπε η ομάδα της χορωδίας να χορεύει ταυτόχρονα. Τις 2 αυτές ημέρες, η κούρασή τους έφτασε στο ζενίθ, αλλά η ψυχική τους δύναμη και η εσωτερική τους φλόγα για να φέρουν σε πέρας αυτό το
σπουδαίο έργο τους στήριξε.
Έτσι, μετά από πολλές επαναλήψεις κάθε τραγουδιού, ολοκληρώθηκε αυτό το πρώτο αλλά τεράστιο βήμα για τη διάσωση της παράδοσής μας.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλους: Όλες τις κυρίες, αμιγώς Βαθυλακκιώτισσες: Αναγνώστου Σοφία (το γέν. Αναγνωστοπούλου), Κωνσταντή Ελένη (το γέν. Στάμου), Μυλωνά
Πηνελόπη (το γέν. Αντωνοπούλου), Παπαδοπούλου Ευαγγελία (το γέν. Ντότσια), Παπαδοπούλου Κατίνα ( το γέν. Αντωνοπούλου), Ρωμανά Γεωργία ( το γέν. Κατσιγιάννη), Φατούρου Φρόσω (το γέν. Μυλωνά), Φούντα Ειρήνη (το γέν. Μανώλη), καθώς και στους δύο κυρίους της παρέας, το Χαρίλαο τον Αναγνώστου και φυσικά τον Γιάννη τον Κατσή,
που πρώτος είχε την ιδέα της καταγραφής, και τον ευχαριστούμε που συντόνισε την
όλη προσπάθεια.
Επίσης ευχαριστούμε θερμά τον κ. Βασίλη Σμάνη, εξαίρετο μουσικό και τραγουδιστή της παράδοσης, μαθητή του Σίμωνα Καρρά, που επισκέφθηκε τα γραφεία του συλλόγου και μαζί με την ομάδα της χορωδίας επέλεξαν τα τραγούδια ανάλογα με το περιεχόμενο και τη
μελωδία τους.
Η καταγραφή των στίχων των τραγουδιών έγινε από τη γραμματέα του Συλλόγου Βαθυλακκιωτών «Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ» κ. Στάμου Βασιλική (2007), καθώς και ο σχολιασμός. (Η α΄ηχογράφηση των τραγουδιών έγινε την Άνοιξη του 2007)
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΒΑΘΥΛΑΚΚΟΥ ( Μάιος 2009)
1.ΑΓΡΑΦΙΩΤΟΠΟΥΛΕΣ (Τσάμικος)
*μωρέ +
Για βγα-μωρέ*- για βγάτε ν’
αγναντέψωμε τις Αγραφιωτοπούλες
Που ρο-*που ροβολάνε τ’ Άγραφα ξύλα ζαλιγκωμένες
Άλλες *άλλες πεινούν, άλλες
διψούν, άλλες παντρειά γυρεύουν
Και μια *μικρή μελαχροινή
κλαίει κι αναστενάζει.
Μαλώ-*νει με τη μάνα της και τη βαριορωτάει:
« μάνα για δεν με πάντρευες
όντά ‘μαν στον καιρό μου
στα δεκαεφτά στα δεκαοκτώ
βαριά στα εικοσιένα
να ‘χω παιδιά στο δάσκαλο,
κορίτσια στη δασκάλα....
2.ΤΩΡΑ Τ’ ΑΡΓΑ Τ’ ΑΡΓΟΥΤΣΙΚΑ ( Τσάμικος)
Τώρα τ’ αργά τ’ αργούτσικα,
τώρα το βράδυ – βράδυ
Σε σταυροδρόμι κάθομαι, στη
διάβα γκιζιράω
Για να περνούν οι όμορφες κι
όλες οι μαυρομάτες
Για να περάσει κι η αγάπη μου
να με καλησπερίσει
Καλημέρα λεβέντη μου – καλώς
την κοντούλα
Μήπως σου κακοφάνηκε που σε
είπα εγώ κοντούλα;
Κοντός είναι κι ο βασιλικός
τη μυρωδιά την έχει
Ψηλός είναι κι ο πλάτανος
μέσα καρδιά δεν έχει...........
3.ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΕΙΧΑ ΠΑΠΙΑ Μ’ (Καλαματιανός)
Περιβόλι είχα πάπια μ’
περιβόλι είχα,
περιβόλι είχα νεραντζοσπαρμένο
νεραντζοσπαρμένο πάπια μ’ κι άνθη φυτεμένο
κι από κάτω από τα άνθη...
πέρδικα κοιμάται
και δροσολογάται
κι από τη δροσιά της πάπια μ’
πέσαν τα φτερά της
τα νυχοπόδαρά της
σταυραητός διαβαίνει πάπια μ’
σταυραητός διαβαίνει και την
αποπαίρνει.
-
4.ΠΟΥΛΑΚΙ ΚΛΑΙΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ (Κλειστός)
Πουλάκι κλαίει – πω-πω-
πουλάκι κλαίει στον ποταμό
Κι εγώ διαβαίνω και τ’ α-η-κώ
και στέκομαι και το ρωτώ:
-Τι έχεις πουλάκι μου και
κλαις κι εμένανε δε μου το λες;
- θέλω ν’ ανέβω στα βουνά να
πάω να χτίσω τη φωλιά
έλα πουλάκι μου κι εσύ να
ζήσωμε τα δυο μαζί...............
να κοιμηθείς σε στρώματα,
μετάξι τα παπλώματα
σε μαξιλάρια ..... κεντητά
και σεντόνια πλουμιστά.
5.ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ( Στα τρία) (Της Άρτας το γιοφύρι)
Εμείς – μωρέ – (κι αμάν αμάν)
εμείς καλά καθόμαστε και σιγοτραγουδάμε
Δεν κάνομε κα’ να καλό- καλό
για την ψυχή μας
Να πάμε και να πιάσουμε της
Άρτας το γιοφύρι
Απ’ όπου θα περάσουνε τους
αλυσσοδεμένους.
Τους άλυσσους να σπάσουμε να
φύγουνε οι σκλάβοι….
6.Ο ΒΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ (Καλαματιανός)
Ο βάτος έχει την οργή – μάνα
μου γλυκιά μου μάνα*
Χλωρούς, ξερούς μπερδεύει
Έτσι -μανά μ’- έτσι
μπερδεύτηκα κι εγώ
*- με μια γειτονοπούλα
πού ‘χε τα μάτια σαν ελιές*
τα φρύδια σα γαϊτάνι
να τη φιλήσω – ντρέπομαι, να
της το πω ντεριέμαι (=ντρέπομαι)
να την αφήσω αφίλητη, ταχιά
γελάει με μένα.
Το μοναδικό μουσικό όργανο με το οποίο οι βοσκοί μας σκοτώνουν την μοναξιά τους, γυρίζοντας τα βουνά και τις ερημιές του τόπου μας, είναι η φλογέρα ή ντζουρλάς.
Είναι ένα κομμάτι καλάμι επάνω στο οποίο έχουν κάμει, με πυρακτωμένο καρφί, 6 τρύπες από εμπρός και 1 στο κάτω και πίσω μέρος.
Όταν ο τσοπάνης παίζει με τέχνη τον ντζουρλά του, το κοπάδι μαζεύεται γύρω του και δείχνει ότι ευχαριστιέται να ακούει. Πολλά πρόβατα, όπως διηγούνται τσοπάνηδες πηδούν, όταν ακούν τραγούδια με τον ντζουρλά.
- Τα πιο χαρακτηριστικά βλάχικα τραγούδια του τόπου μας είναι τα εξής:
1.ΔΕΝ ΣΤΟ ’ΠΑ ’ΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ
Δε στο ’πα γώ, μανούλα μου, του βλάχου μη με δώσεις;
Πού κάνει μήνους στα βουνά, και ξάμηνα στους κάμπους
και γώ κοιμάμαι μοναχή, σαν το λαγό στη φτέρη.
Παίρνω τη ρόκα μ’ αγκαλιά, τ’ αδράχτι μου στο χέρι,
και το γιουρτί μου κούκουλα, όσο να ξημερώσει.
2.ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΒΛΑΧΑ ΚΑΘΕΤΑΙ
Μια μάνα βλάχα κάθεται, σ’ ένα μαύρο λιθάρι,
μοιρολογούσε πόχασε, το γιό της παλικάρι:
Μ’ αρρώστησαν τα πρόβατα, μαλώνουν τα κριάρια.
3.ΧΑΡΑ ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΝΕΤΑΙ
Χαρά μεγάλη γίνεται, στα βλάχικα καλύβια.
Οι βλάχοι κάνουν μια χαρά, παντρεύουνε τη Λάμπρω.
Της δίνουν χίλια πρόβατα και πεντακόσια γίδια.
-
-
Βλά - μωρέ - βλάχα μ’, τι είσαι πικραμένη;
Βλάχα μ’ τι ’σαι πικραμένη και πολύ βαλαντωμένη;
Τι -μωρέ- τι καλό ’χω, η κακομοίρα,
τι καλό ’χω η κακομοίρα, με ’ναν πατσαλιά που πήρα!
Τα -μωρέ- τα τσαρούχια του στη φράχτη,
τα τσαρούχια του στη φράχτη και τα πόδια του στη στάχτη.
Το -μωρέ- το γαϊδούρι με το σπόρο,
το γαϊδούρι με το σπόρο, τ’ αλησμόνησε στο δρόμο.
5.ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ ΗΜΟΥΝΑ
Τσοπανάκος ήμουνα, κι έκοψα μια καλαμίτσα
καμιά πεντακοσαριά! και γλυκοκελάδησα!
Τάρμεγα, τα πότιζα μ’ άκουσε βασίλισσα
και στο στάλο τά ’βαζα και βασιλοπούλισσα...
Και τα νυχτοβόσκαγα ― Τι ’ναι κείνο, που λαλεί,
πάνω σε μια καλαμίτσα, σαν αηδόνι σαν πουλί!
Είν’ ο βλάχος που λαλεί, σαν αηδόνι σαν πουλί!
6.ΠΕΘΑΝΕ Ο ΒΛΑΧΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΤΗΣ ΧΡΥΣΩΣ
Πέθανε ο βλάχος πέθανε, μπήκαν τα γίδια στο μαντρί
μέσα στο γιδομάντρι, τα πρόβατα στη στρούγκα.
τι θα γένω τώρα ’γώ η μαύρη!; κι η Χρύσω δεν εφάνη,
να ροβολάει στη στάνη.
Τα πρόβατα ρημάξανε
και τα βουνά στενάξανε. Ρωτάτε τους τσοπάνηδες
κι εγώ η δόλια η ορφανή, και τους τσοπαναρέους
πώς θα περάσω μοναχή! ― Μην είδανε τη Χρυσαυγή
την Χρύσω την καημένη!
7.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΒΛΑΧΑ Η ΕΜΜΟΡΦΗ
Εγώ ’μαι η βλάχα η έμμορφη.
Εχθές προχτές την είδαμε, η βλάχα η παινεμένη, στα βλάχικα καλύβια
πόχω τα χίλια πρόβατα, και την ποτίζανε κρασί,
τα πεντακόσια γίδια. Κρασί με δυό κανάτες.
Λύκος να φάει τα πρόβατα, λύκος να φάει τα γίδια,
να μείνει η βλάχα μοναχή.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΒΑΘΥΛΑΚΚΟΥ ( Μάιος 2009)1.ΑΓΡΑΦΙΩΤΟΠΟΥΛΕΣ (Τσάμικος) *μωρέ +Για βγα-μωρέ*- για βγάτε ν’
Το μοναδικό μουσικό όργανο με το οποίο οι βοσκοί μας σκοτώνουν την μοναξιά τους, γυρίζοντας τα βουνά και τις ερημιές του τόπου μας, είναι η φλογέρα ή ντζουρλάς.Είναι ένα κομμάτι καλάμι επάνω στο οποίο έχουν κάμει, με πυρακτωμένο καρφί, 6 τρύπες από εμπρός και 1 στο κάτω και πίσω μέρος.Όταν ο τσοπάνης παίζει με τέχνη τον ντζουρλά του, το κοπάδι μαζεύεται γύρω του και δείχνει ότι ευχαριστιέται να ακούει. Πολλά πρόβατα, όπως διηγούνται τσοπάνηδες πηδούν, όταν ακούν τραγούδια με τον ντζουρλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου